Andaki Gizem

İnsan. Her hücresinin gece gündüz demeden çalıştığı eser. Bir kısmı keşfedilmekle beraber olağanüstü keşfedilmemiş sistemi içimizde barındırıyoruz.

Bana mucize söyle? Her birimiz en büyük mucizeyiz. Keşke bir mucize olsa… Yeteneklerini ortaya koy, seyrine doyum olmaz gösterisin.

Önce derin bir nefes al ve ver. Dikkat et, aklında sadece nefes almak ve vermek olsun. Sanki bunu tek sefer yapacakmışsın gibi aklına başka şeyler karıştırma. Yalnızca ona odaklan. Ve işte burdasın. Bir tek hücrelerin değil şimdi sen de çalışıyorsun.

Hep bastırdığın, ertelediğin enerji senin. Bir şeyler yapmak istiyor, daha önce düşünmediğin, düşünüp cesaret edemediğin. Faaliyete geçirmediğin her işi kendine borçlusun. Akıllıca düşün ve uygulamaya koy. Çıkabildiğin kadar yukarı çık. Zihnini kötü düşüncelerin kirletmesine izin verme. Basamaktan aşağı at gitsin. Başardıkça daha çok çıkmak isteyeceksin. Çıktıkça daha çok kendine güveneceksin. Son adımın gelecek yeni ve dopdolu adımların habercisi.

Hazır ol ardından şu cümleyi duymaya. ‘Sen mükemmelsin. Aslında hep böyleydin ancak şimdi farkına varabildin.’ Sakın rehavete kapılma çünkü bu en büyük aptallık. Büyüdükçe küçülmeyi öğreneceksin, öğret kendine. Güvenin ateşin, gösterdiğin çaba rehberin olsun. Yolun göğe kadar uzansın ve sonrasına da.

Güneşin saçlarına değdiği o zaman, anın içindesin. Zaten dışında olsan yükselemezdin. Andasın. Dikkat denilen alandasın. Kendini bir saniye olsun terk edemezsin. Sevdikçe daha çok sevesin gelir. Bu koca ağacın suya ihtiyacı yoktur. Öyle ki burda mutsuzluk yok. Hem bütün herkesle eşitlenirsin hem de bambaşka bir yolun olur. Kendi şarkını yazar, söylersin.

Kutla kendini! Kutlarım seni. Bu dünyaya sıradan bir imza atmadın.