Nenni ile…
Çobanlarımda tüneyen kaval seslerine aşinayım yüzyıllardır
Zulima; kızcağızım!
Nehirlerimden akan ninnileri işit fakat uyuma olur mu?
Buralarda uyku; gece ilişen hain bir poyrazdır…
Pencerelerimin takırtısı tütünümün dumanına sızıyor
Örselenmiş bir kapı gıcırtısına kabartıyorum kulaklarımı
Dışarısı kar
Dışarısı kış
Dışarısı kıyamet
Böylesi günlerde olmaz insanda dirayet…
Sırtlanmış köylü; bir tomruğu yuvarlıyor gırtlağından aşağı
Karın tokluğuna hemi de
Bir baltaya sap oluyor en gencimiz
Boynu dimdik ve sivri
Bir kez daha anımsıyorum gençliğimi…
Terli bıyıklı çağımız ardımızdan koşturmakta
Ellerimiz alabildiğine nasır
Ne sevgi ne umut
Alabildiğine kart ve kesif avuçlarımız
Bir türkü çalınıyor radyodan…
“Kar yağar kar üstüne…”
Nenni bebek nenni de nenni!
Zulima, uyuma kızcağızım!
Sesim hasat zamanının dengi…
Kaç çelengi devirdim bir bilsen
Yine de gelmiyor razı
Yine de dönmüyor devran
Sırtımda bir ağrı
Sürüklenmekteyim durmadan
Zulima, kızcağızım!
Bana binlerce soru sormuş ol tek bir soru sormadan…
~EBRÂR
