Akılda kalan tek bi’ soru,
Düştükçe inciten daimi kuyu,
Kazıdıkça sızıyor derinden koyu,
Yıkayıp seriyor umulmayan sonu.
Uzaktaki kanat çırpışın etkisi,
Dökülmüş yaprakları süpüren esinti.
Ne geçmiş ne gelecek yalnız anın izi,
Duyabilecek mi kapının ardında çırpınan sesi.
Tıklayan kayboldu yahut baştan sona hiçti.
Geriye dönmek olur mu, karanlıkta uçtu gitti.
Atılan çiziklerin yok mu merhemi,
Bu yolda yaş dökerek elde edeceğim zaferi.
Tükene yeşere kalmadı ortada can.
Bilsen bir avuç kırık yanına kâr kalan.
Eline gökçe alsan da boyarsın sen kan,
Hatırda kalan sözler yalnız pişman.
Sükût kulakta belirsizlik fısıltısı.
Beklenen akıbet yara mı?
İçimiz bizden yana mı?
