Sen Yangını

Kuşlardan bir yol yaptım,
Yüreğimden yüreğine giden.
Her kanat çırpışımda,
Biraz daha yaklaşıyorum huzura.
Saçlarını yorgan yaptım,
Kara kışta gecelerime.
Gözlerin tek sebebiydi,
Yüreğimdeki masmavi gökyüzünün.
Gökkuşağının bütün renklerini,
Tek başına taşıyordu sanki yüzün.
Bilseydim sensizliğin bu kadar zor olduğunu,
Taşırdım yine de sevdanı yüreğimde gururla,
Bir madalya gibi.
Amansız bir fırtına oldun,
Yüreğimde zamansız kopan.
Her çıkan dalgada, biraz daha sert çarpıyorsun,
Yaralı kalbimin kıyılarına.
Güneş hep daha çok yaktı canımı,
Sensiz geçen günlerde,
Rüzgar bir başka esti sensiz.
Kimse bilmez yazda kışı yaşadığımı,
Sensiz başıma karlar yağdığını,
Bilmezler, bilemezler…
Güneş ağlardı karşımda,
Bilseydi gecelerimin karanlığını.
Ateş bile utanırdı ateşliğinden,
Görseydi içimdeki sen yangınını.