Devrik cümleler biriktiriyorum,
Acımasızca akıp giden zamana
Bi dolu sözcük düğümlenmiş boğazımda
Şimdi ben, bir kibritin rüzgara karşı duruşuyum
Kanadı kırık bir kuşun gökyüzüne hasretle bakışıyım
Boğulacak kadar kalabalığım ve delirecek kadar yalnızım
Karmakarışığım işte insanların adına büyümek dediği bir yoldayım
Nereye gideceğimi bilmeden yalpalıyorum
Her adımda korkular biriktiriyorum
En çok da yorulmaktan korkuyorum
Yorulup yol ortasında kalmaktan korkuyorum
Tek bildiğim her şey çok hızlı değişiyor ve ben buna alışamıyorum
Biraz alışmak istiyorum biraz da anlaşılmak
Hayır, anlatmak değil sadece anlaşılmak istiyorum
Anlattıklarımı birinin ya da birilerinin anlamasını istiyorum
Oysa göğe bakıp mutlu olabilecek kadar küçüktü düşlerimiz
Oysa çok büyük beklentilerimiz olmadı bizim
Yani demem o ki,
Bulutluyum işte, ne yağabiliyorum ne de dağılabiliyorum
Çığlık çığlığa ciğerlerimi parçalarcasına susuyorum sadece
