Ömür sessizce geri sayımda,
Güneş usulca umudumla beraber batıyor,
Ay sanki biliyormuşcasına benim için ağlıyorken,
Gökteki güvercinler siz bari bir Fatiha.
Bulutlar içimi görüyor sanki simsiyah,
Damlalar dayanamıyor halime hızlı bir sağanak,
Gök, gürültüsüyle eşlik ederken,
Yıldırımlar tüm vücudum için toprağı kazıyor.
Kelebekler sanki beni kırmamak için ölüyor,
Çiçekler ağlamamak için soluyor,
Bir kalemim bir kağıdım şahitler,
Tüm kainat ömrüme saymada eşlik ediyor.
Son söz, son kalem, son kağıt
Kainatı kırmamalı üzmemeli çekip gitmeliyim
Ömrüm uzadıkça daha neler görecegim
Belki yarın ya da son saatlerim şu an
Benim için yanıyor yine sigaram
Benim için yanıp bitiriyor kendini
Bir seccadem var beni okşayan
Bir de kefenim beni sarmalayan
Muhteşem bi yazı olmuş…