Küçüklükten gelen antika sevdam vardı. Epey oldu bir pikap aldım. Birkaç eski plak buldum sahaf tezgahlarında. Az önce taktım plağı yuvasına.
Zeki Müren yükseldi birden “Artık sevmeyeceğim” diye. Yahu bu cümleyi kaç kez kullandık, oluru yok sevmemenin. İkinci turda plakta çizik varmış meğer. Bu sefer de “artık seveceğim” dedi Müren. Çizilecek yerini de tam bulmuş, olumsuzluk ekini tedavülden kaldırmış. Sonuna kadar dinledim ahenkli parçayı. Sıkıntıların arasında derin bir nefes aldım. Olumsuzluk eklerini azalttım, kendime bir kahve yaptım.
Artık seveceğim
Bütün kabahat benim…
