Herkese günaydın. Tam olarak nasıl bir güne uyandığımı anlatamam ama kalbimin derinliklerinde bir yükün kalkmış olduğunu itiraf edebilirim. Dün deliksiz bir uyku çektim günler sonrasında. Ve arınarak uyandım sıradan bir salı gününe. Abone olduğum kanallardan birinden gelen bildirime çarptı gözüm. Yeni bir şarkıydı yüklenen hem de Cem Adrian tarafından. Heyecanladım tabii. İş yerime gelmek üzere çıktığım 30 dakikalık yolda 3 kere dinledim “Yolun Sonunda” yı. Daha çok ispanyol ezgilerini andıran, yaz akşamlarına uygun bu eseri Cem Adrian 1998 yılında yazmış. Düşünebiliyor musunuz tam 12 sene sonra piyasaya çıkıyor bu şarkı. Hayatta böyle değil mi sevgili okuyucu? Bazen hiç beklenmedik hisleri, sümen altı edilmiş insanları, bastırılmış duyguları yıllar sonra çıkarmıyor mu karşımıza?
Her ne ise tekrar karşımıza çıkan, Cem’in bu şarkısı gibi içimizi kıpır kıpır etmesi temennisiyle. İyi dinletiler.
Ve kahramandım ben kendine yenilen
Çaresiz sessiz ellerimle yeniden
İzledik onu burdan çıkıp giderken
Yeniden zamansız yolculuklar
Şimdi nereye, nereye bilinmez
Adressiz bir yolculuk bu
Bilinmez bilinmez nereye
