Sessiz bir çığlığa bürünmüş zaman
Kaybolmuş israf edilen günler
Her adımda biraz daha kaçıveriyor benden
Gözlerimin önünden akıp giden zaman
Sana değil kastım, sen masumsun
Anılar kadar masum
Geç kalınmış söylenmeyen sözler gibi
Her şeye hep kaldığım içindir belki de
Hep sonradan duyduğum bu pişmanlık
İçimden akıp gitmesini istediğim içindir belki de
O yüzden akıp gitmene engel olamayışım
Hani çok kısa geçen bir bahar vardır ya
Gönlünün ta içinden hissettiğin
İşte tam da öyledir zaman
Her şeyin bir sonunun geleceğini hesaba katmalıydım, ama olmadı
Oysaki ben de faniydim
Ve benim de hazin bir zamanda dolacaktı vaktim
Hani gönlünün gitmeyi çok arzuladığı bir yere
Gitmek için kaybettiğin bir bilet gibi
İliklerine kadar hissettiğin soğuğun
Sana verdiği çaresizlik gibi
Belki de suçumuz seni hep acılara, ayrılıklara merhem yapmaktı
Nasıl olsa gelecektin ve geçip gidecektin ömrümden
Ya üzerek, ya sevindirerek
Ayrılıkların sonunda söylenen buruk bir elveda gibi