Küçük dokunuşlar yapın insanlara
Elinizle, gönlünüzle, kalbinizle
İçten içe güzellik saçın
Gülümseyin her derdinize
Yardım edin her dertliye
Bulaştırın içinizdeki samimiyeti
Mutluluğun, huzurun her bir zerresini
Bazen canınız sıkılsın
Akıtın gözünüzün yaşını
Gönlünüzün hüznünü
Doldurun koca boşlukları
Küçücük dokunuşlarla…
İnanın umuda
En çıkılmaz anda bile inanın…
Vâr olmak için yok olun
Yanın, kavrulun, bildirmeyin içinizi kula!
Bazen bir veda gerekir
Daha güzellerine yer açmak için
Bazen de koca bir yıkıntı için, büyük mutluluk…
Savurun kumunuzu amansız gökyüzüne
Açın avucunuzu sizi herkeslerden sakınan
Sizi öncelik kılan Rabbinize
Herkes boş ver der
Ama O, “ol” der ve oluverir
Yeşeriverir bütün umutlar
Bir çiçek daha kırar taşı
Bütün imkansızlıklar yeşerir gönlünce
Yeter ki iste son hadde kadar
Yeter ki istemesini bil haddince…
?
