Ben kaybolmuştum.
Kendi benliğimde
Faili meçhul bir şekilde kaybolmuştum,
Yirmi küsür yıl süren
Ve bu süre zarfında bulamadığım bir ben vardı.
“Kendini bir başkasında bulmak” diye bir söylenti var.
Yani bir B’aşk’a dünyada bulmak
Ben kendimi sende buldum.
Arayışsız tesadüfen buldum
Hem kendimi hem seni…
Sonra beraber bulmaya başladık
Bir çiçeğin dalında güzel duracağını,
Gök’Yüzün’deki derinlikteki huzuru,
Sabahın seherinde doğan güneşin neşesini,
Gece Gök’Yüzün’ü süsleyen Ay’ın sevgisini,
Ve bu sevgiyi katlayan parlak yıldızları…
Renklere inancımı yitirdiğim zamanlardı
Gülüşünde bir renk keşfettim
Bir renk ama öyle ki
Her rengin yerine göre yakıştığı bir güzelliği vardı
Bu rengin güzelliği gülüşünde saklıydı
Sen güldükçe renklere olan inancım arttı.
Gülüşün dünyama renktir.
Bulamadığı başka şeyler vardır ya insanın
Tek başına görmez, işitmez, hissetmez…
Sevgiyi sende
Huzuru sende
Güzelliği sende
Mutluluğu sende
Aydınlığı sende
Düşünerek güzelleşmeyi sende
Güzel düşünmeyi sende
Ne varsa güzel diye nitelendirilecek
Ben sende buldum.
