İnsan, acısıyla tatlısıyla güneşin her doğduğu sabahı, ayın geceyi aydınlattığı her zerrede yaşamı sever. Yaşamın iç huzuru sağladığı olaylar bir yana bir de yaşamın devamı için girilen telaşeler vardır.
Yaşam telaşı içerisinde insan, esen rüzgara kendini bırakıverir olucaklardan habersiz. Şiddetli rüzgar içerisinde kendini kontrol edebilen hayatta dimdik kalanlardır. Her insan, rüzgardan dimdik çıkamayabilir. Rüzgar sonrası gökte dal kırıkları misali savrulur insan o yandan bu yana. Savrulsada zamanla yaşam gereği dimdik ayağa kalkabilir. Son nefesine dek insanın lügatında pes etmek olmamalıdır.
Yaşamak, sevdiklerimiz ile bir arada bulunmak hepimizin hoşnut olduğudur. Ama zaman gelir, sevdiklerimiz bir bir aramızdan eksilir. Ölüm, kapıyı çalmıştır. Bu da yaşamın en acı verici tarafıdır. Ama insan, zamanla bu acınında geçeceğini bilir. Yaşamak için hayatta kalabilmek için bunu yapmak zorundadır.
Yaşarken ölümün ansızın bizi de bulabileceğini unutmayalım.
Çok güzel bir yazı olmuş, emeğine sağlık
Yüreğine sağlık , yalın , samimi bir yazı olmuş ??
Yüreğine sağlık kızım ?
Her adımında başarıyı da peşinden sürükleyeceğine olan inancım sonsuz geleceğin en güzel öğretmeni…
Canım kardeşim çok güzel yazmışsın devamını bekliyorum sabırsızlıkla emeğine yüreğine sağlık canım…
BAŞARILAR DİLİYORUM …
Kalemine saglik büşra ablam
Emeğine sağlık bitanem bayıldım ?
Çok güzel yazmışsın emeğine sağlık kardeşim..
Zamana inancım sonsuz. Acıyı hafifletiyor bugünü yaşanılabilir kılıyor. Kalemine sağlık
Mükemmel yazı olmuş ??
Yüreğine , kalemine sağlık , çok güzel bir yazı olmuş ?