Sokaklarda sürünen yapraklar gibi
Birde;
yaşamamak kaygısı,
Bedenim yorgun, ruhum ihtiyar
Bilmemek istercesine ağır ayaklarım…
Ve işte hepsi orada olacak
Kaybettiklerimiz,
Aradıklarımız,
Sustuklarımız ,
Haykırdıklarımız,
Ve bir kapı var bir çıkış yok.
Zaman gelir mi hep bir gölge misali peşimden
Kaçmak mümkün mü ölümden…
Ha bitti , ha bitecek ömrümüz,
Ne duruyorsun?
İçe dönük yaşanan dünyanın,
Meçhul dolu gönül yolcusu..
Ah! Bir gün,
Aynaya baktım, sahiden yaşlanıyorum
İnsanlar yaşlanıyor:
Ölüm gelecek!
Ölüme inanalı çok oldu bayım.
