Yürüdüğüm yolda gölgem ne yana düştü
Ne ara kaybettim benliğimi ruhlar çarşısında
Zamanı harçlık yapan delik cebimde tutmuşum
Yine kapısı hüsran eşiğinde çocukluğum
Büyümek isterken delice
Tut ellerimden çocuk!
Diyemedim
Diyemediğim pek çok şey gibi tozlu sayfalar ardına sakladım
Bir sır ki kuyular içinde
Bir ışık ki umut içimde
Anlayanlar ağlarmış
Gün olur ağladığımı anlarım
Öznesiz yaşar bayramlık sevinçlerim
Gözü yaşlı annelerin yüreklerine takılır hüzünlerim
Kulaklar kapansa da konuşan kalbimin sesi duyulur elbet
Yalanın efendi olduğu çağ da hakikat köle
Sultan Süleyman’a ne kaldı söyle
Tarih atmadan yaşayamamak
Nasıl da önemsiz kalacaktı oysa
Dünyaya gelirken ve giderken atılan tarih dışında
Seni bir tek böyle yâd edecekler unutma!
Sakın ha sevmeyi yarına bırakma
Çünkü bilirim, yarına bırakılan hep yarım kalır
Konuşan kalbimizin sesi duyulur sevmeyi yarına bırakmadan… ? Birden çok dizeyi beğendim oysa. İçeriden sözler’inin her dizesine çiçek çocuktan! ⚘
İçteki çocuk gülümsedi,ben teşekkür ederim?
Yüreğinize sağlık efendim… ?
Ben teşekkür ederim efendim.?
“Sakın ha sevmeyi yarına bırakma
Çünkü bilirim, yarına bırakılan hep yarım kalır”
Kaleminize sağlık, yarınlarımızın kıymetini bilebilmek ümidiyle…
Kıymetli insanlarla kıymeti bilinen yarınlara ulaşmak dileğiyle, teşekkür ederim.???