Budala ve Pansiyoner

Benim aklım,

Konteynırın yanına bırakılmış çöplerin hemen yanında,

kahvaltısı olan 3.5’luk bir pansiyon.

Issız bir kalabalık hakimiyet kurmuş,

Herkes var ama kimse yok.

Tandık birkaç eski düşünce…

Selam vermeye tenezzül etmeyen sokak kedisi

Gitmeye de kalmaya da karar verememiş elektrik,

Ve onun askılığını yapan direk

Yorgun gözlerim.

İntihar meyillisi budala bir kalp

ve en çok da sen.

“Ben seni fütursuzca sevmedim.”

Yazmış biri duvara.

Siyah sprey kullanırken, alın yazısını karalıyor olmasın?

Ölçüp biçmiş ve tartmış olsa gerek.

Satıştan alışı çıkarıp yüze vurmuş…

Zararlı çıkmış. Şaşırmamış da.

Kovmak istemiş O’nu,

Budala, O’nu kendisine çağırmış.

Şimdi ikiniz benim pansiyonumda,

Aynı odada kalıyorsunuz.

Şaşırmadık.

Budala ve ben yakından tanışıyoruz.