Umursamadan yaşayıp geçirirken her bir dakikamızı
Hayat her seferinde karşımıza çıkarır görmezden gelmek istediklerimizi
Artık çok geç midir bilinmez
Dönüp hafızamızda tekrar yer ettiğinde telafisi olur mu bilinmez
Sadece zihnimizdeki erteleyişlerimize bir kilit daha vurmuş oluruz
Bazen bir çırpıda siliverirken kendi yarınlarımızı garantilercesine
Hep zihnimize vurduğumuz yeni zincirlerin anahtarlarını kaybedercesine
Yaşar geçiştiririz sadece bir dakikalarımızı
Oysaki ne kadar da basit gelirdi kulaklarımıza zamanında
Ama yeri geldiğinde de belki bir o kadar daha yakar canımızı erteleyişlerimiz
Bugünlerimizdeki her bir dakikalarımızı
Garanti saniyelerimizde yaşasaydık affeder miydi yarınımız bugünümüzü
Hayat, değerini zamanında bilemediklerimizi yarın anlayamayacak kadar kısayken
Zincirlerimizin baskıcı tutumundan çıkamama inadını yenmek durumundayken
Belki de tüm bu zihnimizde oluşturduğumuz zincirlerin anahtarları
Noktamızı her bir cümlemizin bitişine o andaki bir dakikamızda koymakta saklıdır.
