Bir şeyler yapmak, bir şeyler söylemek istersin. Fakat bu mümkün müdür? İçindeki donmuş denize bak. Sonu belli olmayan. Başı ise hiç olmamış. Orada öylece duruyor. Bazen ısınır gibi oluyor. Fakat mücadelenin ne için olduğunu bilmezsen, hayat sana güneşi de göstermiyor.
Bunu hiçbir zaman bilemezsin. O yüzden ne yaparsan yap, kendin için olsun. İçinde bir parça sen barındırsın. Başka türlü düşünmek zor. Yaşamak daha da… Sahipsizlik kötüdür; sahip olmak daha kötü…. Anlaşılmak kötüdür; anlamak daha kötü… Ne varsa zıttı bulmakta var. Sonrası girdap. Sonrası donmuş denizlerin üzerinde yürümeyi öğrenmek ve başlangıç. Bazen de son.
Tezatlığa dair kısa ve güzel bir yazı 👏