Kız gülüyordu bu tufanda
Denizde her zamanki dalgalar
Dağınık uzanıyor yatağına
Hava soğuk
Gece fısıldıyor kulağıma
Köşe bucak kaçtığım altın bir şehir
Asırlar kovalıyor kireç tutmuş evleri
Dördüncü sokak da yasak
Kıyamet gönlünce
Gençliğim safran bahçesinde
Yaşlılığım bakışlarında
Dertleşiyor umutsuzca
Ertelediğim deniz kıyısından
Sonra
Gece vakti kanlı Ay tutulması
Ve
Bozuk bir saat
Buruşturulmuş kağıt gibi
Çöpe atılan
Kaybolmuş hayatlar
Var
Kapıyı çalıyorlar, suçluyum
Ateş, kızgın güneş gibi
Yağmursa söndürüyor ruhumu
Beyaz işlemeli kar örtüsü
Ayak izlerini takip ediyor
Atlılar, geliyorlar
Durdurun onları
Kapı yine çaldı
Dumanlar sardı etrafımı
Kurtaran yine bir damla su
Yüzüme bulaşan is
Yazıcının son demiydi
Çayla beraber…
