Zengin Türkçe Zengin Kültür

Zengin Türkçe Zengin Kültür
Divan edebiyatı, bizim Türkçe eğitimimizde kullanmaya en elverişli yoldur. Çünkü şiir zevkinin oluşması çocukluk döneminde olması gerektiği için ortaokul çağına gelmiş öğrencileri Divan şiirleriyle başlatabiliriz. Önce kelimeleri anlamayacakları için sık sık sözlük kullanmak zorunda kalacaklardır. Bu da her bir şiirden birçok kelime öğrenecekleri anlamına gelir. Bir öğretim yılı sonunda artık Divan edebiyatına karşı bir sempatileri oluşacaktır. Oluşmasa bile, kelime haznelerine katkı sağlanmış olur. Amaç elbette burada bir şeyleri dayatmak zorlamak değildir. Amaç, hem şiir zevki vermek hem bu zevk anında kültürle hemhal olmaktır. Bazı geçmiş ülke yöneticilerinin dahi şiirle ilgilendiği için, geçmişteki siyaset ve tarih alanında da bilgi sahibi olunacaktır. Birçok makalenin de ortak noktada buluştuğu yer burasıdır. “Divan edebiyatı Türk şiirinin has bahçesidir. Bu iklimde her his ve her fikir bir çiçek edasıyla koklanır, klasik bir zevkle duyulur, süslü bir üslupla yazılır ve üstadane bir nefesle söylenir.”
Buradan anlaşılacağı üzere amaç o şiir iklimine götürmektir. Türk şiiri işlenirken bu detaylardan vazgeçmemiz gerektiğini vurgulamaktadır. Yalnızca bu detaylardan ziyade Divan şiirlerini yazarlarıyla tanıtmaktır. Örneğin, bir çocuk derste gördüğü ve etkilendiği bir Divan şiirinin yazarını araştırıp hayatına bir şeyler ekleyebilir. Ya da şu şekilde de düşünebiliriz: bir ortaokul öğrencisi sosyal medya veya televizyon dizilerini izliyorsa az çok bir dizi vesilesiyle onun bestelenmiş haliyle karşılaşabilir bu yüzden, bu noktada olması gereken çok fazla bestelenmiş, duyulmuş, gazel haline getirilmiş eserler seçilmelidir. Bunu yaparken bu mecraları ve gündemi takip etmek gerekir.
Bu yalnızca Divan edebiyatında kullanılan bir yöntem olmamalıdır. Mesela şu anda dinlediğimiz ve gündemden düşmeyen şarkılara baktığımızda birçoğu bazı yazarlarımızın bestesidir. Bu durumda bizi ilgilendiren Divan edebiyatıdır. Dolayısıyla bu şekilde dikkat çekme sağlanabilir. Sözlük kullanımı bu şiirlerin manasını öğrenmek için şart olacağından şiirlerden ve zevkten hariç Divan edebiyatı sözlük kullanımını alışkanlık haline getirtebilir. Türkçe dersinde verilen dinleme metinlerinde bu divan şairlerinin biyografileri veya yukarıda bahsettiğim üzere gazeller kullanılabilir.
Sonrasında sınıfta kullanılan sözcüklerin anlamları tartışılabilir ya da eğer sınıfça Divan şairleri iyice tanındıysa kime ait olduğu da tartışma konusu olabilir. Bu etkinlikler sayesinde kültür ve değerlerin en üst seviyede aktarılacağından emin olabiliriz. Vesile olduğumuz basit bir şiir zevki oluşturma değil, yeni Yunuslar, Bakiler, Nedimler, Kanuniler yetiştirmektir. Unutmayalım ki bir ülkenin dilinin ve geçmişinin ölmesi demek, benliğinin ve insanın ölmesi demektir. Türkçe öğretmenlerinin görevi bu insanları payidar kılmaktır. Onlar zaten eserleriyle bunu başarmıştır. Bize düşense bunu zihinlere ve kalbe nakşetmektir. Divan şiiri Türkçe’dir, Türkçe divan şiiridir. Bunları ayırmak büyük bir gaflet olur bizim için.