Beni neden tam on ikide çanlar ciyaklarken vurmadın Agate?
Oysa ellerindeydi revolver
Ellerindeydi oysa kalbim
Ve sen sessizlikteydin kanımca
Çekiverseydin ya tetiği tekinsiz kalbimin şakağına
Belki yitirirdim aklımı…
Yağmur yağıyor, duyuyorum
Kulaklarım hüzünden çok yağmur sesine aşina
Duyuyorum, çatlatıyor pencerenin camlarını
Şakır şakır ağlamak boşalıyor göğün rahminden
Ellerimi uzatsam, Mesih’in kaçacak abdesti
Bir doğum bir ölümü nasıl da müjdeliyor!
Kasıklarından öpüyor karanlık, gecenin
Gece kasım kasım kasılıyor
Oysa Eylül, sarı sarı yapraklar sayıklıyor sokaklarda henüz
Ve işte gıcırtıyla açılıyor bir kapı…
Yağmur yağıyor, biliyorum
Kimse aksini iddia edemez bunun
Piyanoya daha bir Bachyen dokunuyor parmaklarım çünkü
Duyuyorum, yapabildiğim en iyi şey bu
İsmini hatırlıyorum senin
İsmin bir saflığı haykırıyor, hatırlıyorum
Sanki elinde bir revolver var?
Ve işte var gücüyle açılıyor kahverengi benekli kapı, gıcırtıyla…
Ayak seslerini duyuyorum
En iyi yağmur yağarken duyulur ayak sesleri
Yağmur yağarken dokunulur bir üşümüş serçeye, en iyi
Sen en iyi…
Sanki bir revolver var ellerinde?
Sımsıkı kavramış sanki
Kemiklerinin çatırtısını işitebiliyorum
ki en iyi şey bu yapabildiğim
Beni neden hüsrana doğru doğuruyorsun?
Şehvetin neden pıhtılaşmış kanla olur sonucu?
Neden piyanistler…
Ve işte aralanıyor gıcırtının sesi bir kapıyla…
Neden yağmurun sesini duyuyorum öyleyse?
Ağlamıyor mu rahmi göğün yoksa?
Sızlamıyor mu ellerim, dokunurken tuşlara?
Tuşlar, piyano tuşları, farklı bedenler gibi
ve, ve o kilisede ki beyaz tenli kadın
Ve işte aralıyor kapısını kalp kapakçığımın
Gıcırtı o girince yok oluyor
(garip)
Elinde ki altıpatlar değil, revolver
Tetiği çekmesinden anladım
Belli ki yağmur yağarken vuracak beni
Ve işte gıcırtıyla çekiyor tetiği
Hatırladım ismini…
Agate!
Gözlerim iyi ki karanlığa aydınlanıyor
Agate!
Gözlerim iyi ki aydınlığınla çalkalanıyor, bağırıyorum
Agate!
Ve işte sessizliği dinliyor kulaklarımız
Agate!
Çanlar ciyaklıyor saat tam on ikide
Agate!
Gözlerim kör benim…
~EBRÂR
1.1.20
19.29
