Ben Çocukken

Ben çocukken kendi çapımda

Hayaller kurardım yalnız odamda

Oyuncaklarım bana her zaman arkadaştı

Küçük oynamalar yapardık zamanda

Bütün kapılar sonuna kadar açıktı

Ve hayallerim gerçeğime karıştı

Gözlerimi her kapadığımda

Dünya en baştan yazılırdı.

Kendi kendimle büyürdüm o yalnız evde

Ama en mutlusu bendim geçmişte.

Sessiz yuvamda umutlarım vardı kocaman

Ve yok muydu her zaman en olmıcak fikirleri aramam

Adım adım geçiyorum şimdi anılardan

Kalbimle inşa ettiğim o büyük adalardan

Bitti şimdi bütün rüyalarım çürüdü

Çünkü artık o meçhul kız büyüdü