Ben Türk’üm

Ben Türk’üm
Bayrağım aldır
Tarihimde kan, hüzün, keder
En çok da şeref vardır

Ben Türk’üm
Vatanım, devletim
Türkiye’yim, Anadolu’yum
Ciğeri yanık, mendili ıslak
menzili puslu
Ana doluyum
Anadolu’da misafire
açılır sonuna dek kapılar
Misafirdir, hâneye bereket dolar
fakat
Açılmaz sonuna kadar
Gelsin diye misafir
Hırlısı var hırsızı var
Evde çoluk çocuk
Torun torba
Sapığı var arsızı var
Rızka Allah kefildir de
Şeytan delikten içeri dolar
Deftere katipler kul hakkı yazar
Aman kapılar kapalı dursun
Misafirin de merdi var namerdi var

Ben Türk’üm
Kırılırım da
eğilip bükülmem
Ölürüm de
ezilip büzülmem
Öyle bildiğiniz gibi de değildir
benim ölümüm
Eren gibi ölürüm
İsmim Bülbül olur
Süzülür göklerde
Şahin gibi ölürüm
Semada olduğum gibi
Yerde de bir başıma
Dolaşırım alevden ummanlar arasında
Aybüke gibidir benim ölümüm
Yalçın kayalıklar ardında
İlim olur, irfan olur
Kazınırım kalplere, akıllara
Düşman bitmez
Düşman, hâyâsız; bitmez
Ben ölürüm Ömer gibi
Sanki gövdem Ömer(r.a) gibi
30 kurşunluk kanın rengi
Başımdaki berem gibi
Siz bilmezsiniz
Ben ölürüm Necmettin Öğretmen gibi
Ölürüm, yılmam; ölür, Yılmaz
Ben ölürüm Selçuk Paker gibi
Naaşım tabuta sığmaz
Gülşah’ım, Kübra’yım, Cennet’im
Şehadetimde saklı
Toprağıma olan minnetim
Güneydoğu’da değil
Ege’de Fırat’ım
Yirmi itin üstüne
Yürüdüğü kır atım
Şahlanırım göklere
Ben ölürüm
Ölümüm, benzemez sizinkilere

Ben Türk’üm
Çanakkale’yim, Malazgirt’im
Seyit Onbaşı’yım, Nene Hatun’um
Ne elemim biter ne umudum
Helaldir boğazımdaki yudum
Helaldir aşım
Helaldir sütüm
Emaneti de bilirim ihaneti de
Bu vatana el uzatan
Dalaleti de
Öfkem dinmez
Nefretim sönmez
Düşman ölür de bitmez
Çıkaramayınca porsuk
ininden kafasını
İnip şehre
tutuşturur dört bir yakasını

Ben Türk’üm
Bağrımda taşırım cehennemi
Dokunur mu itin köpeğin alevi
Külümden gül doğar benim
Toprağım gül kokar benim
Gölgem hudutsuz
Koca bir çınarım
Gövdemde çizgiler
Zulüflerimde aklarım
Kabul etmem
Ye’se düşüp ufka dalmayı
Tarihim olmazlarla dolu
Olmazları oldurur Anadolu
Ah, her tarafı yara dolu..

Ben Türk’üm
Bayrağım aldır
Dicle’den Fırat’tan Basra’ya akan
Göğe bulut bulut yükselip kokan
Manavgat’ta yangın olup yanan
O şerefli kandır
Vatanımı yok etme hayali
Ne gülünç bir zandır

Dipnot: Şiirimdeki mecbur kaldığım benzetmelerden ötürü tüm porsuklardan, itlerden ve köpeklerden özür dilerim.