Bilirim Geçer

Bîtap düşmüş kollarım,
Yolların verdiği acı ruhumu sızlatır.
Nedir sızlatan acının sebebi?
Bilsem, bilsem âlem-i dünyada arar da bulamam…
Bilirim geçer, geçer de ruhum arş-ı âlâya ulaşmadan geçsin.

Sen ki âsûde ol,
Devran dönecek, nâgehan herkes ektiğini biçecek.
Mezaretim artıyordu, mühim değil.
Fıtrat gereğidir der, susarım.
Göz önüme nakşedilişin gönlümün ferahına gam koysa da,
Bilirim geçer geçer de ruhum arş-ı âlâya ulaşmadan geçsin.

Çehrende süzülen dem misali,
Zihnim bulanıklaşır…
Nakşedilen çehren belki yok olur da,
Bir nebze kederden uzak yaşarım.
Bilirim geçer geçer de ruhum arş-ı âlâya ulaşmadan geçsin.