Hi, ya da Hello ile başlayan sıradan bir paragraf gibiydik seninle.. Atamadık Geniş Zaman’ın standartlığını üstümüzden…
Aslına bakarsan, hayat -s takısı kadar basit bir detaydı. Ama biz Past ile Perfect arasındaki farka takıldık… Nasıl söylesem ki; Gelecek zamanı 4 farklı biçimde konuşmak gibiydi hayat, hepsi birbirine benzeyen
ama hiçbiri aynı olmayan duyguların karmaşasında unuttum fiillerin 3.hallerini..
Ve hep Second Conditional’lı hayaller besledim, içinde Will olmayan cümleciklerimde ve yükleyemedim unuttuklarımın hepsini, yalnızca Forget fiilinin harflerine..
Şimdi Relative Clause’ları anlatmak kadar zor iken nefes almak, Gerund -Infinitive’deki ezber ruhuyla hükmediyorum hareketlerime..
Şimdi hangi bağlaç tamamlar bu hayatı bilemiyorum. Oysaki Am Is Are ile -ing kadar uyumluyduk ve bir have to zorunluluğu ile sevmiştim seni.. Ve to dan sonra gelen her fiil gibi yalındı sevgim.Şimdi hangi fiilin ikinci hali anlatır bu geçmişi bilemedim …
Onur ORUÇ
Ekim – 2018
