Bitmeyen Gece: Mitat Enç

Bu hafta kitap önerisinde çok severek okuduğum bir kitapla geldim. Benim hayatımdaki değişikliğin var olmasında çok katkısı var diyebilirim.

Mitat Enç, kendi ağzından emeklilik dönemine kadar ki hayatını anlatır. 

Mitat Enç, beni en çok kitabın ismi meraklandırmıştı. Neden acaba “Bitmeyen Gece”  bir geceden ibaret miydi yoksa başka bir şey mi diye… Ve okudukça kitabı, ismin anlamını daha çok anladım ve sevdim. Kitabında kendisini anlatıyor. Mitat Enç’in yaşadığı hayat şartlarına ve hiçbir şey görmemesine rağmen verdiği çabalara hayran kalmamak elde değil.

Okuyamamak, her gün gördüğü tabiatı, insanları görememek, her gün çok rahatlıkla yürüdüğü yollarda, birisinin yardımı olmadan yürüyememek, ilk başlarda onu çok derinden sarsar. Zaman zaman ümitsizliğe kapılır. Ancak pes etmez. Yabancı bir tanıdıkları vasıtasıyla İngilizce okumaya başlar. İngilizce hocası, ona İngiltere’den görme engelliler için hazırlanan alfabeyi getirtir. Ayrıca birçok kitap da sipariş eder. Mitat Enç, azmiyle bu alfabeyi öğrenir ve kitaplar okumaya başlar. Enç, bundan sonraki hayatında kendisi gibi kör olan insanlara yardım etmek için büyük çabalar gösterir.

Kısacası, bir çoğumuzun insan sevmeyi, onunla yürekten ilgilenmeyi ve kendinden bir şeyler vererek başkalarının mutluluk ve güvenini sağlamayı öğrenmeye çok ihtiyacımız var.

Bazen bizler bir şeyler yapmak için yola çıkarız. Zorluğunu görünce bırakmak kararı alırız yolu, yapamayız der dururuz. Oysa Mitat Enç ne zorluklara göğüs germiş gözleri görmemesine rağmen ne çok şey başarmış, elde etmiş… Onun en büyük yardımcısı onun inancı ve asla pes etmemesi idi. Hep yaparım, yapmam gerek diyerek her yola çıktı. Kitabı okumayanlara tafsiye ediyorum. Hayata yeniden bakabilmeyi, öğrenebilmeyi, çabalamayı, pes etmemeyi öğreneceksiniz bu kitapta…

Son Durakta Son Söz :

Emeklilik, bana da önceden beklenmeyen bir konuk gibi gelip yaşamıma çöktü. Kişinin geleceğini düşünmesi, tasarlaması ve ona yön ver­mesi gerekir. Ancak bu gelecek, doğuşumuz gibi gücümüz dışın­da kalan bir zaman dilimine, ne dilersek dileyelim bildiği yönde akıp gitmektedir. Öyleyse yapılacak en akıllı iş, elde kalan serma­yeyi en iyi şekilde kullanmaktır.

Bu güzel kitabın diğer içeriği, yazamadığım, anlatamadığım o güzel hayat hikâyesinin devamını merak ederek okumanız dileğiyle. Son olarak güzel bir alıntıyla kapatalım.

Bu dünya gelip, rastlantı ya da alın yazınızın çizdiği bir yaşamı yaşarken arkada çocuklarımızın, torunlarımızın ve toplumumuzun gururla hatırlayıp, duayla kullandıkları yapıt ve eserler bırakmak hepimize nasip olmuyor.Pek çoğumuz, arkamızda yapıtlar mı, yoksa yıkıntılar mı bırakıyoruz diye dönüp bakmaya gerek bile görmeden, koşulları bahane ederek, günümüzü kurtarma çabası içinde debelerirken, “Benden sonra tufan!” demeyi ne çabuk benimsedik!

Son olarak bu kitap, kör olan insanların birçoğunun ümitsizliğe düşmesine karşılık ümidine sarılan bir insanın sadece Türkiye değil, dünya çapında büyük işler yapabileceğini göstermesi bakımından oldukça önemlidir.