Belki de yaşanmıştı yaşatılan
Belki de hiç yaşanılmamış!
Ya ‘da efsun olup gitmiş yaşanılan,
İşte yine en baştayım…
Bir gün biter mi bu hengâme?
Ya’ da bu hengâme den nasıl çıkarım.
Yine ağlayış,
Ya’da bir aldanış, ve gelen pişmanlık…
Kim bilir bu kaçıncı hengâme
Ve kim bilir bu kaçıncı hezeyanım,
Hayat garip bir hengâme.
İçinden çıkılmıyor.
Tam çıktım diyorum bu hengâme’de
Bir bakmışım, ellerime sonra ayaklarıma
Ve yavaş yavaş bütün bedenime dolanmış,
Düşmemek için mücadele vermiştim oysa!
Bu hengâmede eriyor ömür,
Olur olmaz hayatlara,
Bu kalabalık da yok oluyor.
Verilen ömür.
Huzur’a bir ömür talibim!
