Cennet Kokulum’a

Değerli vaktinizi çaldığım bu yazı, benim en özel yazım olacak. Paylaşmaktan en çok zevk alacağım yazı. Yazımın içeriği duygu ve düşüncelerim değil; bilakis gerçek yaşanmış çiçek kokulu bir yazı olacak. Keyifli okumalar, keyifli tanımalar.
Güzel insanların, güzel atlatara binip uzak diyarlara gittiklerini anlatan masallar ile geçti çocukluğum. Fakat ben büyüyünce anlamıştım ki aslında güzel insan da yoktu, güzel atlar da… Kime güvenilirdi, kime inanılırdı? Başım sıkıştığında kimden yardım istenirdi? Ben uzun yıllar bu soruların içinde cebelleşirken öyle muazzam insanlarla tanıştım ki; işte şu an kelamlarım yettiği müddetçe tanıdığım o insanların en güzelini sizlere anlatmaya çalışacağım. Ve bundan büyük bir mutluluk duyacağım.

Gösterişin, kibrin, menfaatin, bencilliğin hüküm sürdüğü bu çağda; bir bakışın, bir duruşun, bir merhametin, bir güzel yüreğin sadeliğine hayran kaldım. Ben bilirim ki cahile susarsın. Bilirim ki sükutunda kâfidir her an. Sessizliğin hakimse eğer bilirim ki orası gönlüne layık yer değildir.
Ben bilirim ki kalbin tüm dünyadaki insanlığı sevecek kadar geniştir. Ben bilirim ki yüreğinde ‘kul’ olana sevgin daimdir. Ve ben bilirim ki sen ‘Ayn-ür rıza’ ile bakarsın her yere. Kusur görmeden, muhabbet dolu…
Her insan senden bir pâre almalı. Her insanın bir yanı sen gibi olmalı.
Mesela bir doktor senin merhametini almalı. Senin gibi bakmalı hasta olana. Derdin devasının olduğunu senin gibi anlatabilmeli.
Mesela bir öğretmen senin sevginden almalı. Öğrenciye sevgiyle, şefkatle öğretmeli en doğru bilgileri. Senin gibi örnek alınacak karaktere sahip olmalı.
Bir terzi sen gibi olabilmeli mesela. Narin elleriyle senin gibi işleyebilmeli her danteli, senin gibi tamir edebilmeli her eksiği, her yırtığı, her söküğü.
Velhasıl çiçeğim ‘insan’ dediğin senin gibi olmalı. Kalp kırmamalı, haklı ise susmalı, sevgisini merhametini yalnız insanlara değil; dalında büyüyen bir güle, yoldan geçen bir köpeğe senin gibi göstermeli.
Sahi köpek demişken; yolda üşüyen bir köpeğin üzerini örtmeyi dahi biz senden öğrendik güzel insan.
Demem o ki samimiyet dilimiz ile kalbimizin bir olmasıdır ya hani; sendeki bu samimiyet olmasaydı eğer biz yanlışımızı ve doğrumuzu tartıp biçemezdik. Bir tebessümün dahi; buzdan gönülleri çiçeklendirir. Senin gönlün değişirse eğer biz değişiriz çiçeğim, senin gönlün değişirse eğer bütün dünya değişir.

Eskilerin bir sözü var derler “Kalbin temizse hikayen mutlu biter.” Bir kalp nasıl böylesine temiz kalır, nasıl böylesine bu dünyanın kirinden uzak kalır biz senden öğrendik. İçinde bulunduğumuz bu yol bir hikâyeyse eğer; benim inancım sonsuz cennet kokulum ‘sen ve senin etrafındakilerin hikayesi hep mutlu bitecek.’

Âli Emiri Efendi sevdiği insanı tarif ederken: “Gül yaprağıdır, nüsha-i Kur’an arasında” dermiş.
Cennet kokulum sen benim, sen bizim gül yaprağımızsın Nüsha-i Kuran arasında. Sen bizim hüsrana uğramış bu çağdaki nazenin çiçeğimizsin.

İyi ki doğdun, iyi ki yalnızca kendi çocuklarına değil; hepimize anne oldun ?

Seni seven manevi kızın…❤️