Her ayrılık tabanı çamurlanmış ayakkabı gibidir. Nereye gidersen git, ne tarafa dönersen dön, hep arkanda bir iz bırakır. Hep ayağında bir ağırlık hissedersin. Ve hep gözün ayağında kalır. Yorgunluğu gölge eder yanına. Hangi mutluluğu giyersen giy üstüne, o çamurlu ayakkabılar hep sırıtacak altında. Mevsimin yaz olması, havanın bahar kokması hiç ama hiç önemli değil. Zamanın hatıralara esir olduğu, hayallerinin penceresinde cereyana tutulduğun o soğuk hava dalgası gibidir. Öyle yeni sayfalara atacağın başlık, hevesten öteye gitmez. Hayatın bir mezarlık alanına döner. Bir çukur da kendin için kazırsın. Topraktan medet umarsın ama ne fayda! Bozkırın kuraklığı kursağında bir lokma olmaktan öteye gitmez.
Kaleminize sağlık👍