Altı üstü bir ayrılık işte!
Bu hikayeye en fazla tek bir son yazılabilir Züleyha!
Sokakların pasağını işitiyor musun?
Sabahında alnına konan güneşi peki?
Andım olsun sessizlik içeceğim kana kana
Ve seni bir miktardan çok seveceğim
Andım olsun seni seveceğim Züleyha!
Andım olsun, kir bulaştırmayacağım
Ama bu hikayenin sonu mutlu olmayacak asla!
Altı üstü bir türkü işte!
Bu hikayenin bu kadar can yakacağını bilemezdim Züleyha!
Üşümüş ellerimi yalpalıyorum artık
Artık ne ayaz bana ne yürek burkan kış
Ben üşümüyorum Züleyha
Ben artık üşüşüyorum sana
Beni yedi kat yorgana pakla!
Bilmez misin şu rüzgarın tınısını?
Ben bilmezdim bu hikayeyi dinleyene kadar
Züleyha!
Elbet sıkıştırırım cigaramı dudağımın kenarına
Gitmem lakin
Yakışmıyor anla
Oturmuyor üzerime
Durmuyor bende
Göğsümün çeperini sınamışım
Parklarımda iyimser bir gül
Gecelerce tedirgin dolanmışım
Züleyha!
Kaç ah sıkıştıracağım bir şiire daha?
Yarı bahtsız bedeviyim
Boğazımda gıcırdayan acı bir hicran
Tırnaklarım akşamüzeri batıp durmakta
Ben kelam edemem Züleyha
Ses tellerim ancak adınla çalkalanmakta
Ki adın adımın ahıdır yalnızca
Vay be!
Kalem oynatamamak da varmış bu hikayede
Öyleyse neden hala yazmakta ısrar edip dururum?
Züleyha?
Ne olur bir anlama sığınmamı sağla!
Sıyırmışım perdemi, aklımı da bilakis
Beklerim
ki beklemek cabasıdır bu hikayenin
En can alıcı noktasıdır
Züleyha!
Neredeysen söyle can özüm
Şair olup seni de aldırayım yanıma
Ah Züleyha ah!
Kaç gecedir aklımda bu melun hikaye
Kaç gecedir soysuzum, sopsuz
Meteliksizim kaç gecedir
Atacak kurşunum yok
Kendimi atmışım sokaklara
Susmuşum, kusmuş
Pusmuşum sana
Usmuşum aklına
Lakin neden hala yamayım yamacına?
Sök at öyleyse aklından beni
Sıyır dibini bu aşkın
Tükür böyle hikayenin içine
Fakat bırakma beni kendi halime
Bırakma beni sensiz
Ellerinsiz
Bırakma beni ansızın nefessiz
Bakma be öyle sessiz sessiz
İnsan bir türlü olamıyor işte hikayesiz.
Züleyha!
Kıpırdan be üzgün melek!
Bir çıt etsen yerle yeksan edeceğim dünyayı
Bir kırpıversen kanat kanat kirpiklerini
Dile gelecek bileğim
Bir can bulup koyuvereceğim yerine
Koy vereceğim kendimi de artık!
Daha ne edeyim de Allah aşkına?
Ne ettiysem gitmedi işim rast
Pas attık şut gelmedi
Gol ulan be artık dedik ofsayt düdükleri zangırdadı tepemizde
Taç dedik aut deyip tezahürat ettiler
Futbol canımızdır dedik
Demirsporluyuz!
Allah’ına kafa tutarız dedik
Avuç avuç gol yedirdiler bize
Ama bak dinmedi içimizdeki şampiyonluk umutları
Sana olan inancım gibi.
Altı üstü bir şiir işte!
Bizim gibilerin hikayesi yakışmaz ki hiçbir şiire!
Ama işte Züleyha, umut ediyor insan yine de…
~EBRÂR
22.02.2020
06.48
