Yıllar oldu, gitmedi kara kış.
Karda ayak izleri çıkmadı.
Cam kesiği, ruhsuz hayale,
Ben de isterdim susmuşa çare,
Bir kez olsun içimde susmadı.
Çağlayanlar okşadı pembe dağları.
Çatılar düştü, evler ağladı.
Mavi sustu, zifiri susmadı.
Topladılar tüm yıldızları.
Koydular altından beşiğe.
Bekliyoruz Nûr’un doğmasını.
Dünya sustu, insan susmadı.
Yazdılar tek satırlık ferman.
Söylediler dakikalık söz.
Kalem sustu, kağıt susmadı.
Günler sustu, aylar sustu.
Yıllar sustu, çağlar sustu.
Dil sustu, dilhun susmadı.
