Gece,
Gözlerini kapatman bile huzur,
Yıldızların yol gösteriyor.
Gündüz,
Gözlerinin ateşi çok yüksek,
Oysa aylardan eylül.
Güneş,
Gözbebeğin o kadar güzelki insanlar bakamıyor.
Ay,
Gözlerini kapatsan bile sönmüyor.
Seni anlatamam,
Güneş, Ay tutuluyor seni görmeye çalışırken.
Yağmur, gökyüzünün sevinç ağıtı
Meğerse seni görmüşler,
Gökkuşağı ise bu müjdeyi duyup geliyor.
Geceleri, seni gören sokak lambalarında ışık,
Bastığın kaldırımlarda çiçekler açıyor.
Ha bir de yıldızlara bakma,
Sana kavuşmak ümidiyle kayıyorlar.
Hayatı samimiyetsiz sevgilere, gel-geç mutluluklara esir kılan insanlardan uzak durarak geçirmek…
Gerçek anlamda gülümseyen (içtenlikle gülen) insanlar bulabilmek ve bulduğunda yakınında tutabilmek zor. Keşke bir yöntem bulabilsek…