Güzel değilsin İstanbul
Sana olan bakışlarım kadar.
Ne maviliğin boyuyor gözlerimi
Ne de devasa yapıların.
Bir martının uçuşunda buluyorum senin özgürlüğünü
Ve yine martıya olan bakışlarımda.
Şair, gözlerini kapatıp dinliyor seni
Ben ise gözlerim açık var ediyorum seni.
Güzel değilsin ey İstanbul!
Sana olan bakışlarım kadar.
Boğuluyor sanki yalan sevdalar, denizin orta yerinde.
Naif bir rüzgâr eşlik ediyor sonrasında,
Bütün pisliklerinden arınıyor sanki İstanbul
Ve ben baktıkça oluyor hepsi.
Usulca kaybediyorum bir süre sonra,
Hiçbir engel kalmıyor aramızda
Ben sana, sen bana bakışıyoruz öylece.
Güzel değilsin İstanbul, diyorum sonra
Sana olan bakışlarım kadar.
