HAFÎ

Üflemişler, gümrâh eylemişler, saçlarındaki güfteye, çehrenin fısıltısını,
Bir sabayı koklar, bir şiiri öper gibi demlenmişsin…
Serden geçmişsin de, sîracından men etmiş yellerin,
Gözlerin derim,
İcrâ makamının yollarını meth eylemiş gözlerin,
Narâlanmış toy gözyaşlarıma cevher kılınmışsın mâhım,
Dolunay vurunca leyline aşkımı ihyâ etmiş suretin,
Gel derim,
Nutkun dem vurmadan parmak uçlarıma,
Oku derim,
Ellerimde hoşça oku, yeniden yenilenen sadâsını meylerin,
Kal derim,
Bülbüle tutun, esrârına kan kuytularımın,
Seherimde ol, mahrem kalsın bakışların canânım…
Yan derim,
Derdime köz olana yan, meded eyle avuçlarının nârına benliğimi,
Ervâha sarhoş eyle, gizleyip mührünü, serdârını…
Ariftir bir yanı, fedadır hakkına,
Hâr ol, inayetimin her hafsına, parça parça…