Ailenin on numaralı çocuğuyum. On numara dediysem yanlış anlamayın gerçekten büyükten küçüğe doğru onuncu kişi olduğum için böyle bir şey söyledim. Ben doğduğumda benimkiler artık yaşlı sayılırdı babam ellisinde annem ise kırıklarındaydı artık. Biraz büyümeye başlayınca bizimkilerin de yaşı durur mu hiç onlar da ilerlemeye devam ediyorlardı tabi ki . Ben büyüdükçe onların hastalıkları arttı;hastalık arttıkça serzenişler dillendirmeler de arttı hâliyle. Baba bey’in gençliğinde içtiği sigaraların verdiği öksürükler nefes darlığı anne hanım’ın bacaklarındaki romatizmalar kireçlenmeler ve daha da kötüsü tansiyonları. Hayatım boyunca hiç görmediğim ilaçları, aletleri görmeye başlamıştım. Bu benim ilk kabusumdu.
