Hayır Delirmedim, Heves Konuştu

Absürt röportajlar yaptığım bu serinin şimdiki konuğu heves. Keyifli okumalar.

Ben: Kimsin, nesin?
Heves: Zamanın başlangıcından beri ilk an, her yeni başlangıçta ve atılan her adımda içinde hissettiğin o kıpırtıyım.

Ben: Neden kursakta kalmakla meşhursun?
Heves: Kalmışsam bir yerde ya yol bitmiştir, ya dönüşü yoktur. Bazen daha güzeli olması için kalırım orada. Bazen de yanlıştan döndürmek için. Genel olarak kalırım. Heves ettiklerine bir bak diye belki.

Ben: Boş yere mi o hevesler yani?
Heves: Her pencerenin manzarası farklıdır, her yol farklı yere gider ve her kapı başkaya açılır. Bakıp da gördüklerimiz farklı. Cevaplarımız da hiçbir zaman aynı olmayacak.

Ben: Bu acele neye?
Heves: Gelip geçiciyim ben. Acele etmeyi severim. Zorlamam pek.

Ben: Çok çabuk tükenip bitişine ne demek istersin?
Heves: Ben anlık olarak var olurum. Hevesle başlayıp hedefe dönüşürsem bir sonuca varmış olurum. Bir hevesle başlayıp diye giden hikayeleri sizlere dinletebilmek için tüketiyorum kendimi..

Ben: Bir hayalin var mı?
Heves: Kursak dediğiniz o yerde sıkışıp kalan çok heves var. Unutulup giden. Sizler gibi ben de unutabilmeyi çok isterdim.

Ben: Kursaktan bahsettin, nasıl bir yer orası?
Heves: Bir sergi. Heves koleksiyonu yaptığım özel bir alan. Bolca hayal kırıklığı, hüzün, ayrılık var. Saflık ve masumluk da var. Bir kere kaldı mı kursakta, düğümlendi mi boğaza hapis kalıyor burada. Sonsuzluğa uzanan sonsuz bir sergi. Gezmek istemeyeceğiniz türden bir yer..

Ben: Benim de hevesim bitti her şeye karşı..
Heves: Kursakta bu cümleyi kurduktan sonra heves edilen şeylere özel bir bölüm var….

Ben: Bu bir hayli üzücü oldu.. Sorularımı cevapladığın için teşekkürler. Son sözlerini alabilir miyim?
Heves: Kursakta kalan her hevese üzülünmez. Bazı heveslerin yeri orası olmalıdır. Bunu kabullenince hayatınız kolaylaşacak. Fakat gerçekten güzel bir hevesiniz varsa tutunun, kursak pek kalabalık bir yer. Hevesinize tutunun ve onu sıkı sıkıya tutun.