KAPI İLE RÖPORTAJ; AÇILDIM, KAPANDIM, ÇARPILDIM.
BEN: Merhabalar, bize biraz tarihinizden bahseder misiniz?
KAPI: Şemsî mısralarında, “Bir kapıyı bend ederse bin kapı eyler küşâd / Hazret-i Allah, efendi, fâtihü’l- ebvâbdır” (Hazreti Allah, bir kapıyı kapatırsa bin kapıyı açar, kapalı kapıları açacak anahtarların sahibi ancak O’dur) der. Bir bakıma kapıyı bir yol olarak tahayyül ederek kaderin cilveli gidişatına telmih yapar. İnsanoğlunun ilk eşiği aşıp da dünyaya geliş serüveninden bu yana türlü mecazi şekillerde çıkarım karşınıza vesselâm.
BEN: İnsanlar sizin için ne anlam ifade ediyor, onları seviyor musunuz?
KAPI: Ben burada bir araç görevi görüyorum. İnsanlar beni kullanıyor, hor kullanılıyorum genelde. Açıldım, kapandım, çarpıldım. Hatta daha kötü zamanlarım da oldu, tekmelendim. İnsanlar öfkelerini benden çıkardılar. Ama ben hep istediklerinde açılıp istediklerinde kapandım. İnsanları olmasa da, görevimi seviyorum.
BEN: Görevimi seviyorum dediniz. Nedir sizin göreviniz?
KAPI: Herkesin bir özel alanı ve sırları var. Beni kapatınca herkesin gerçek yüzünü görüyorum. Birçok şeye şahit oldum. Bunları görmemeniz gerektiği için kapattım kendimi. Sırlarınızı sakladım. Bazen göstermek istedim, rüzgardan yardım alıp açıldım. Bu onları o kadar öfkelendirdi ki karnıma tekmeler yedim.
BEN: Para her kapıyı açar diyorlar, ya sizi?
KAPI: Affedersiniz, anlayamadım.
BEN: O kapıdan çıkan bir daha geri geliyor mu?
KAPI: Ne bileyim sanki dönmeyecekmiş gibiydi herkes, dönmeyecekmiş gibi de terk ediyordu herkes birer birer buraları.. Yani herkes gitmek istiyordu lakin istedikleri yere varabiliyorlar mıydı insanlar? Ne bileyim herkes böyle çıkar yola da bedenini değil önce kendini yola çıkarmayı kalbini götürmeyi bilmeli insan. Diye cevabını vermiş benim yerime Manuş. Benim kapım gidene de gelene de hep açıktır vesselam.
BEN: Kıskandığınız biri var mı?
KAPI: Şu karşıdaki pencereyi biraz kıskanıyorum doğrusu. Manzarası çok güzel ve şeffaf. Bir şeyleri gizlemek zorunda değildi. İnsanlar da iyi davranıyorlar ona.
BEN: Peki hiç yara aldınız mı?
KAPI: Her kapı bir yaraya açılır ve her kapı bir yarayı kapatır. Her yarayla ben açıldım, her kabukla ben bağlandım.
BEN: Son olarak söylemek istediğiniz bir şey var mı?
KAPI: Çarpıp çıktığınız kapıya dikkat edin, kader bir gün önünde oturup ağlatabilir sizi.
