Her Sonbahar Başka Dert

Her sonbahar başka dert
Bir genç kız ağlıyor parkta
Bakışları yorgun ama sert
Bir genç kız ağlıyor bankta


Her sonbahar başka dert
Genç kız kalkıyor banktan
Yürüyor bu karanlık parkta
Beklentisi tükenmiş hayattan


Görüyor yol kenarında bir minibüs
Ve içindeki şoförün boğazından
Geçen birkaç yudum bira
Sanki o da hayata küs


Görüyor yolun diğer kenarında
Küçük bir erkek çocuğu
Konteyner’dan çöp toplayan
Çocuk değil annesinin kollarında


Bir genç kız ağlıyor yolda
Tanımadığı bir beyefendi
İstiyor ondan bir şiir
Sonbahar hakkında


Genç kız ilk mısrasını yazıyor gözyaşlarıyla:
“Her sonbahar başka dert”
Ve kaleminden dökülüyor mısralar,
Gözlerinden gözyaşları...


Geçiyor meskenine bu genç kız
Kelimeleri tükenince
Ve belki uyuyacak yılların ardından 
Fakat önce,


*Genç kız tanımadığı beyefendiye
Teşekkür ediyor ilham için  
Her sonbahar başka dert, diye
Yazıyor son mısrasını
Bu tanımadığı beyefendi için. 


Her sonbahar, başka dert...