Şu kara bulutların zar zor dağıldığı yüreklerimizde, çiçekler yeşermesine yeşeriyor ama kokuları yok, kokusuz. Nemli, kasvetli ruhlarımızın da bundan aşağı kalır yanı yok.Gözlerimiz pek, dilimizde acı, ömürlerimizde çokça eksiklik mevcut. Bir belirsizlik havası almış başını gitmiş, giderken tüm varlığımızı sürüklemiş de sürüklemiş. Hiçlik kursağımızda, kaygı bir balon gibi midemizde şişiyor da şişiyor. Akıl sağlığımızın kaybedilmesi an meselesi.
İşte bu kasvete bulanmış fakat çoşkusu hala sönmemiş anda, duygular şiire dönüşüyor; hep bir ağızdan!
Bulutlar dağılacak gökyüzünde
Masmavi bir gökyüzü bizimle olacak
Bastığımız yerlerde çiçekler
Çiçek türleri, mesela papatya yeşerecek
Bir gün daha kızıllığıyla bitecek
Yağmur, dansımıza eşlik edecek
Belirsizlik bizimle, hiçlik yüreğimizde
Ama gözlerimizden huzur göğe erecek
