Benim için karanlık,
Yokluğunda sabahlar.
Artan bir yangın gibi,
Yüreğimde abahlar.
Sandalyeme oturdum,
Karanlıkla beraber.
Uzaklar var önümde,
Gözlerinden bihaber.
Göz kapaklarında var,
Bakışının tesiri.
Yorgun viran yüreğim,
Ses tonunun esiri.
Çiçekler açılmadı,
Gülüşünden mahrumlar.
Senden hiç kaçılmadı,
Hep içimde umutlar.
