Bir hüzün ki yağmurlara, buluta ve aşığa.
Delirmişcesine bakan gözlere inat,
Benliğim kaçak.
Kurtulmak yok ellerinden,
Hepimiz sudan sebeplere tutsak.
Sıtma bıraktı kar yağan kaldırımlara.
Üşüdü mü?
Yanaklarına tutunmuş bir damla yaş.
Sokak lambasının ince sızısına bak.
Gördün mü?
Ruhumdan döktüğüm kırıklarım aydınlığında,
Nasıl da korkmuş yokluğunda.
Şimdi bu kente el salla,
Veda olmuş sana, akşamında bıraktığım yalnızlar.
Kış Nefesi
1 Yorum
CEVAP VER
- Advertisement -![spot_img]()
Harika bir şiir bayıldım