Memleketimi Yitirirken

Umutla yürüdüğümüz caddeler bitecek.

Ölüme yakın, dünyada bir eksik kalacağız.

Huzursuz yüreğim ritimlerini yitirecek.

Sevgimin ıssız duvarlarına saklanacağım.

Ruhumdaki çocuk memleketinden gidecek,

Soğuk kaldırımlarda ağlayacağım.

Belki de mutluluk şiirleri yazılacak,

Bensizken gülen çocuğa emanet yazılarımdan.

Sensizken bahar şenlikleri başlayacak,

Hissizliğimin karaltısında göremeyeceğim.

Zihnimin nisan yağmurlarına ulaşamadan,

Yeniden güze hazırlık yapacağım.

İçimdeki kış uyuşturacak bedenimi

Ve ben ısınmak için dualara sarılacağım.

Rabbime ulaşamadığım her adımda

Hayattaki mutluluklardan kalacağım.

Yüreğimdeki  yaralı güvercinler giderken,

Sevgisizliğe yetişemeden,

Secdeye sarılacağım.

Karanlık girdaplarda boğuşurken,

Dünyadaki cehennemden uzaklaşacağım.

Her şey geçerken,

Ruhumun acısını uyuşturacağım.

Her şey biterken

Neşeli bir çocukla vicdanımı avutacağım.