Kaybedilen bir şuurda hatıra gelir gözlerin
Işıktan korkan bir yıldıza bürünür suretin
Hatırladım mı seni;
Bir okka mavide boğulur düşlerim.
Bir tutam yakamoza gömülür
Aydan mahrum ellerim…
Süt ağızlı çocukların çatal dillerinde filizlenir ismin
Her şeyi öldüren gecenin karanlığında yankılanır sesin
Duydum mu seni;
Cehennem ateşinde yanmayan bir kibrit olur gözlerim
Her şeyi aydınlatmaya çalışan bir ışık tapınağına gömülür
Geceden karanlık sözlerim…
Yağmurların güneşe dönüştüğü bir yeryüzünde belirir bedenin
Güneşin zifirinde leylak açar saç tellerin
Dokundum mu sana;
Buğdaysı teninde kavrularak şehit düşer dudaklarım.
Seni zikreden bir toprağa gömülür
Leylaktan zehirlenen parmaklarım…
“Cehennem ateşinde yanmayan bir kibrit olur gözlerim” Açıkçası şiirlerinizde kayboluyorum.
Çok teşekkür ediyorum. Okuyan yüreğiniz var olsun efendim. Şiirle kalın??