Eli mızraplı gecenin karşısında çırılçıplak süzülen benliğim. Kırk beş senelik bir ağırlık omuzlarımda. Bilinmezlerle oyaladığım bir de küçüğüm. Odamın tavanında, her biri bir renk olan bin bir el uzatılmış. Şairin beynindeki cinlerin düğünü, şimdi odamın tenhalarında. Tadı biraz acı gecelerin. Aslını kaybediyor uyku, dikenimsi hâl alıyor pencerem. Kilometrelerce öteye gidiyor karşı apartman. Sakinler bir adım ötede. Memleketin oluyor karşı komşun. 
Toprağın kadar özümsüyorsun birbirini. Mesafenin varlığı inkar edilemez ancak kapının altından aydınlatıyor hüzmeleri eşin, dostun. Sancılı imtihanların devası pek bir kıymetli. Şakaklarımı mesken edinmiş baş parmağımın izi. Bulduğun ilk aynada başlayan derin yüz analizleri bir yana vakitten vakte hasretsin vechine. Yeni bir semptomun dürtmesiyle irkiliyorsun, inliyorsun. Vücudunda gezmesine izin veriyorsun bir yabancının. Ecnebi topraklarının huyunu almış, dil bilmezsin iz bilmezsin.
Bilinmezliğin çukurunda kendi yalnız akvaryumunda çırpına dur. Göğsüne oturan yumru tahtı ele geçirmiş, naralar atıyor. Şaha kalkmanın deryasındayken, sen biriylesin. Semayı sadrına sığdıramayan biri. Şafi olandan gelecek şifa tek kanat kelebek avuçlarında. Bir açıp bir kapatma oyunu oynarken şahitlik ediyorsun ona. Serçeye çalan kalbimin ritmi telefonun ardındaki yabancıya dargın. Ân olmaya dahi sabredemeden geçip giden tüm ânlara dargın. Hastalığa sağlığa imza atan iki bedenden birinin soluk sayışına şahitlik ediyorum. Ağlıyorum, içimdeki bu yumruya teşekkür ediyorum. Baki olana bir düğüm daha yakın, fani olan bu aleme bir adım uzağız..
