Birinin yüreğinde çiçek açtırmak o kadar zor değil.Hatta bir bahçe bile kurabilirsiniz.Ama bahçenize veya bir çiçeğe bakmak o kadar kolay değil.Toprağına bakmalısın önce çiçeğine göre mi?Sonra ne zaman güneş açar bu diyarda, yağmur ne kadar ıslatır,sahi kar yağar mı buralara?
Dayanabilirim.Ben buna hazırım demelisin belki de.
Herkes kendi çiçeğinden sorumludur ya da çiçeklerinden.
Sulamayı unutma ama sakın çok su verme.
Her şey ölçülü,sevgi ölçülü; bekle daha zaman var.Sevgini yarına saklamayı öğrenmelisin.
Uzun zaman önce ama dün gibi… Çok su verip güneşe koyduğum sukulentlerim hastalanmıştı.Nerden bilebildim ki onu çok seviyordum ve hep daha iyi olmasını istemiştim.Onun ne istediğini sormadan bir de güneşin altına koyup izlemiştim.Yandığını anlamadan…Onu çok seviyordum.Yemyeşil yapraklarının kahverengiye dönüşünün sebebi bendim, çok seviyordum; bilmeden,öğrenmeden sevmiştim.
Ama sevgi yaralamaz,hasta etmez;iyileştirirdi.En çok buna inanırdım.
Onu seviyordum.
Sonra sevmeyi öğrendim.Ya da öğrendiğimi sandım emin değilim.Ama onu çok seviyordum,biliyorum.O iyileşti eskisinden daha büyük ve güçlü artık.
Zaman geçti ben sevdikçe daha çok yanlış yaptım.Kaybetmekten korktum.Düşünmedim.Hep iyi olmalıydılar birkaç ay sonra kaktüsümü böcekler sarmıştı.Kökleri o kadar güçsüzleşti ki.Toprağını değiştirdim hep daha iyi olsun istedim.Nerden bilebilirdim başka toprakta daha da güçsüzleşeceğini hatta bana küseceğini.Onu seviyordum,her şey onun içindi.Sevmekten kaybettiklerime eklendi bir şey yapamadım.
Her şeyden çok sevmenin yeterli olmadığını dağları aşsam da taşlara takıldığımda anladım.Çiçeklerime zarar verdiğimde…
Sevdikçe zarar mı veriyorum?
Hayır hayır!Sevgi iyileştirir,tüm kalbimle söylüyorum sevgi iyileştirir.
Çoğumuz sevmeyi öğrenemedi belki ama çok sevdi.
