Geceye sarmalanan belli hisler
Koca bir yaprağa bürünen yeşil orman
Gözlerinin ışığındaki tanıdık sima
İçimde kıprayan aziz, ulu çınar
Ay gökteyken, gök içimizdeyken…
Ruhumu sıvazlayan konuk yabancı
Boşluğumu okşayan el yokken ne acı
Sabır ağacımın yeşermesidir heyecanlı
Meyveden öte dallardır ömürden alacaklı
Umut yaşamdayken, yaşam içimizdeyken…
Sır verme bana! yağmur yüklü bulutum
Şimşekler ayazım olurken büyür kalbim
Hasretler yazım olurken yürür, kırılırım
Son kalan yaprak düşer ırgalanır yaşım
Ömrüm soluğumdayken, soluğum içimdeyken…
| İçimizin boşluğundan, hayatımızın boşunalığından geçmişiz de; yanımızdakinin yoldaşlığını seçememişiz, yolundan geçememişiz gibi… |
İyi ki şairler var…
İyi ki anlayanı var 🕊
Yüreği güzel insan
İçimden geçti mısraların ❤️
İçini sevdimm, iyi ki 🌸
Gözlerinin ışığındaki tanıdık sima… 😍
Bu fon müziğini benim için özel kıldın şiir içimizdeyken. Çokça teşekkürler.
Çiçekk Merve’ye özel kıldım bu müziği, hep sen aklıma geleceksin… Çokça teşekkürler. 🌻🎶
‘Sır verme bana! yağmur yüklü bulutum’
…
Şiirin, yüreğin esir aldı içimizi
Var ol..
Bu yorumunuz can kattı şiirime, iyi ki 🌺
Hüleyda’m diye seslenmek isterim, ‘Gözlerinin ışığındaki tanıdık sima’ yı heybeme aldım ben, işledi, işlendim, vâr olsun kelâmın 🌻