Yenilenlerdenim

Zamana Yenilenlerdenim

Önce zamana yeniliyorum, sonra kendime. Amansız bir yarışın içinde buluyorum kendimi. Gözlerimi kapatıyorum. Duyumsayamıyorum yüreğimi.                                                                                                                        
Kayboluyorum. Yelkovan, akrep anlamını yitiriyor. Bir bakıyorum beş, bir bakıyorum sekiz. İnsanlar bir var, bir yok. Dünya telaşı, koşuşturanları kestiremiyorum. Dünya mı hızlı dönüyor, zaman mı hızlı akıyor? Olduğu yerde kalan tek ben miydim? Zamana ayak uyduramayan.. Olanlardan haberi olmayan çocuğun masumiyetindeyim.                                                                                                            
Bir hiçlikteyim senin aksine. Duygularım ansız, zaman ansız.. Sabah karşılaştığım haberler, yakarışlar canımı yakıyor. Nefes alamıyorum. Bir nefeslik kitap kaçamağı yapıyorum. Kitap sonu yaşadığım hayal kırıklığını aşamıyorum. Aldığım her nefes zoruma gidiyor.

Sonra güneş doğuyor. Dua sürüyorum yüreğime.
Bir plak koyuyorum, bir nebze aydınlanıyorum. Yaşadığımı hissedebiliyorum. Her sabah yine yeniden umutla dolduruyorum içimi.