Şehrin kirli, kıpırtısız yüzü
Vapurda bir yolcunun suratında
Maviliklerin ışıltılarıyla parlıyor
Donuk bir gülüş var simasının bir köşesinde
Hayat, kıyılarında hırçın dalgalanıyor
Bunca yıl kükreyedurmuş bir ruh
Bıraksak yerden yükselip arşa değecek
Dinmez, susmaz bir sevdanın yolunda
Ötesi berisi, aşağısı yukarısı sırlarla dolu
Kalbinin ıssız, kimsesiz derinliklerinde
Sabaha doğru karanlığın hükmü son buluyor
Tozlu raflara bakarken aklı şaşırmış
Ne adı ne sanı kalmış, tüm bu hikayesinin
İradesinin kayıtsız kaldığı anlarda
Nefesinin tükenişi benliğinin yazgısı
Fakat alnında umut güneşi doğuyor
Günün sis çöken erken ve huzurlu saatlerinde
Motor sesleriyle karışık martı sesleri
Kıyıdaki evler uzakta, bulanıklaşmakta
Yolcunun kalbi özlemle ısınıyor
Kıpır kıpır yeni doğmuş bi yavru gibi
Sevdiklerine el atmak üzere
