Bizlerin yaşadığı çoğu sorun 3 noktaya odaklanır : Her şeyi aynı anda yapmaya çalışıyoruz, geçmişle fazla meşgul oluyoruz, gelecek ile ilgili öngörülerde bulunuyoruz.
1- Her şeyi aynı anda yapmaya çalışıyoruz. Bulaşık yıkarken bir yandan birilerine laf anlatmak, çocuğumuzu dinlerken bir yandan yemek yapmak, evi toparla…
2- Geçmişle fazla meşgul oluyoruz.
3- Gelecek ile ilgili öngörülerde bulunuyoruz.
Ancak gelecek ne kadar gerçek değilse geçmişte aynı şekilde gerçekliğini yitirmiştir. Gerçek olan tek şey yaşadığımız içinde, bulunduğunuz şu değerli andır.
Çocuklarımızın ihtiyacı olan tek şey ise, bizim onları fark etmemiz ve onların anlık heyecanlarına dahil olmamızdır. Örneğin; çocuğumuz yaşadıklarını uzun uzadıya anlattığında dikkatimizi tamamen ona verebilmeyiz. O an sadece ona odaklanabilmeliyiz. Çocuklarınızın uzun uzadıya bir şeyi anlatması (bir olay, bir nesne, bir bilgisayar oyunu, okuduğu bir yazı, arkadaşıyla bir kavga…) gelişmekte olan zihnin büyüleyici bir manzarasıdır. Hayatta olmak veya yaşamak; var olan her şeye dikkatini vermek ve o şeyi onurlandırmak anlamına gelir.
Çocuklarımızı dinlerken deneyimlerimizden bahsetmeye , onları yargılamaya ya da analiz etmeye ihtiyacımız yok. Yalnızca onları kabullenmeyi denemeliyiz. Geçmişte, belki de şu an bile hepimizin zorlandığı “kabul görme” durumu bireyin benlik algısının gelişmesinde oldukça önemlidir. O nedenle öncelikle kendi çocuklarımızı kabullenerek, yargılamayarak hayatı anlamlandırmaya, yaşamaya başlayabiliriz. İçinde bulunduğunuz ana çocuğunuz ile birlikte odaklanın ve o anın mucizesini hissedin. Çünkü bu size ‘şimdi’nin bir hediyesidir…”
O halde var mısınız “YÖNLENDİRME YÖNEL ETKİNLİĞİ” yapalım.
Etkinlik adı : Manzara Yürüyüşü
Çocuklarınızla birlikte farklı bir ortama girin ve ufak bir yürüyüş yapın. (bir park, bir bahçe, sahil, değişik bir ev, oda, müze, bir kitapçı, antikacı vs.) Biz buna “manzara yürüyüşü” diyelim. Bu yürüyüşte amaç bir manzara bulmak değil, herkesin kendi manzarasını fark etmesini sağlamak. Çocuğunuzla birlikte etrafınıza odaklanın. Beraber olun ama farklı keşifler yapın. Bırakın o kendi dikkatini çekenlere yönelsin ve sizde kendinizi dinleyin keşfedin. Neler dikkatinizi çekiyor? Küçük bir keşif sonrası bir içecek molası verin ve çocuğunuza nelerin onun dikkatini çektiğini sorun. Yalnızca dinleyin. Onun o koca ortamda neye dikkat ettiğini öğrenin. Onun gözüyle bakın. Yalnızca dinleyin ve hissedin. Kendi yargılarınızı ve yönlendirmelerinizi işin içine katmayın. Ardından “Benim en çok dikkatimi ne çekti bilmek ister misin?” sorusunu sorun ve onay alırsanız siz de kendi deneyiminizi paylaşın. Birbirinizi hissedin ve farklı olmanın ne kadar anlamlı olduğuna odaklanın.
NOT: Akşam eve gelince yaş grubuna göre hep beraber ayrı ayrı bu manzara yürüyüşünün bir resmini yapabilir, bu gün kendi manzaranızla ilgili çektiğiniz bir fotoğrafı çıkarttırabilir, günün anısını kaydedeceğiniz bir yazı yazabilir ve bunları birbirinize hediye edebilir bu konu hakkında uzun sohbetler edebilirsiniz.
