ZİLAL VE ZELAL
Bir ayna görüyorum sadrında.
Gözlerinden ayırdığım vakit nazarımı,
Kendimi görüyorum göğsünde.
Her bir uzvuna satırlarımı iliştirdiğimi bilemeyeceksin.
Parmaklarımı kim kutsar diye ağlarsın belki.
İhtimaller diyarından merhaba!
Merhaba, sadrı mis kokulu buketle dolu olana!
Anlam nehrinde boğma beni!
Medeniyetin izleri denir benlere.
Vechindeki ve ekmek kadar mübarek ellerindeki.
Ömrü hayatımda gördüğüm en derin siyah bu.
Tek azığım hayatımla kaybolmayı dilediğim bir siyah.
Hissetmek ve yanmak arzumdur.
Dimağımın idbar kılıçlarına bu gece de bir başkaldırı!
Cengim hoyrat, cengim sükunet.
Zıtlıklar diyarından merhaba!
Merhaba bir adım mesafe, çok söz ötedekine!
Tunus’ta, Cezayir’de, Fas’ta ya da Viyana’da.
Toprağın altında ya da üstünde.
Ruhumun çok ötesinde ya da mukabilinde.
Kuzeyde ya da memlekette.
Belki biraz daha batı biraz daha derinde.
Ya da sadece sesinde…
Ruh bu.Gözlerine hapsetmekte ne ?
Bilakis ruh nastan çok daha derinde.
Mahfuz ve menkul olana kalmadı hacetim.
Yani maddeye ve sana.
Şairlerin yalancı olmadığına mutmain kılındığım bir gece.
Zilalin zelale aşkı ve vuslatı meğer hakikatmiş.
Gecelerin seheri taklidi boşuna değilmiş.
Her sebebin bir müsebbibi vardır denir.
Satırlarımınki, derya deniz bir nimettir.
Nihai bir durak olarak arzum, bir taht’a.
İki muhtelif hayatın düsturu misali,
İki kaşının ortasındaki taht’a.
Altın işlemeli tezhip misali,
Titrek hoyratlıkla sözlerimi sunduğum,
Sonu hakka çizilen o mübarek taht’a.
Sümeyye Acar
21 Şubat 2025
İstanbul – Türkiye
Şerh gerektiren kelimeler:
Sadr – Göğüs
Nazar – Bakış
Uzuv – Organ,parça
Vech – Yüz
Dimağ – Beyin, zihin
Nas – İnsanlar
Mahfuz – Korunmuş, saklı
Menkul – Ağızdan ağza geçerek gelmiş.
Mutmain – Tam anlamıyla inanmış.
Zilal – Karanlık,gece.
Zelal – Duru,berrak,saf.
Müsebbib – Sebep olan.
Muhtelif – Farklı.
