ATEŞ GETİREN RÜZGÂR
Ömrümün sulatanı göğsümde seher, Övdükçe ay güneşi, ömre değer.
Ömrümü biçerken yaz ipiyle güz, Soldu gönül bahçemde, gonca güller.
Kızıl renkte akan yürek sızısı, Canhıraş bir çığlıkla, ömrü deler.
Yüce dağları aşan karıncadan, Ateş getiren rüzgâr, gece inler.
Tozu dumana katarak acının, Balkonundan üflenen, yalnız keder.
Zehir içtim aşkına kanarak ben, Yıllar boyu bekledim, senden haber.
Göklerden o kırık aynama düşen, Gözlerin, ürkek bir ceylanmış meğer…
